sábado, 24 de marzo de 2007

Daria lo que fuera...




La voz de Juanes se confunde con el ruido del mar en esta tarde de marzo... "Daría lo que fuera por volverte a ver..." Daría las palabras, el brillo de mi mirada,las noches que aún quedan por vivir... Regalaría el sonido de las olas cuando chocan contra los acantilados; el calor del fuego crepitando en la chimenea en las noches de invierno, la brisa de verano...Daría incluso la juventud de mis manos, la otra mitad de la luna, las maletas que arrastro de un sitio a otro cargadas de sueños...Daría las fotos de tantos lugares que quedan por descubrir, los nombres que aún no conozco, las historias por inventar...Daría lo que fuera por poder mirarte de nuevo a los ojos bajo la luna llena. Daría lo que fuera por volverte a ver...

1 comentario:

Anónimo dijo...

O prometido é deuda, así q aqui tes o meu primer comentario, e non podía ser noutra entrada q non fora esta.

A verdade é un pouco fuerte dicir isto dunha persoa q pasou un instante pola túa vida, pero que sin duda deixou mais huella e ensinouche moito mais q moitas persoas q permanecen mais tempo na túa vida. E xa sabes q creo q o vas a volver ver. De todas formas en breve xa o sabremos, jeje.

Como no teu caso eu tamen Daría o que fose por volvelo a ver, pero a min tocame esperar un chisquiño mais...

Un bikiño

Brigantia